Antieke juwelen, decoratieve objecten, micromozaieken.
Inez Stodel is een van de meest eigenzinnige antiquair-juweliers van ons land. Haar bijzondere en vaak onconventionele juwelen en decoratieve objets d’art verraden een artistieke gevoeligheid die men bij collega’s doorgaans niet aantreft. Ook de aparte manier van presenteren ervan in uitgewogen arrangementen van kleur en materialen, spreken van liefde voor het vak en een onafhankelijke persoonlijkheid. ‘Juwelen zijn ingebouwd in mijn bestaan’, vat Inez Stodel haar activiteiten samen. Ze bedoelt dat juwelen van kinds af aan een belangrijke rol in haar leven spelen. Inez’ vader was antiquair in Rotterdam – de zaak was een ontwerp van Van den Broek en Bakema – en hij handelde in meubelen, zilver, glas, ijzer, Delfts, schilderijen en sculpturen, evenals aziatica en etnografica. Ook juwelen maakten deel uit van zijn gevarieerde collectie. ‘Ik vergezelde mijn vader alleen op zijn juwelen inkooptochten. Dat ging door heel West-Europa. Hij maakte dan afspraken, ons werd een hele collectie getoond en daaruit kon je kiezen. Nu gaat dat inkopen stukken moeilijker. Bovendien ben ik een lastige niet-koper, eenvoudig omdat ik het aangebodene niet interessant vind. Wanneer een voorwerp echt fantastisch is en mooi van ontwerp, ben ik bereid hoge prijzen te betalen. Ik ben dol op vroege juwelen, uit de 16de/17de eeuw. Doorsnee juwelen wil ik niet, ook geen commerciële dingen. Ik koop ongewone juwelen waarvan mijn collega’s zouden zeggen dat je daar nooit iemand voor vindt, maar toch verkoop ik ze, zoals een 17de-eeuwse licht bloedkoralen bacchantenkop, gezet in een ovale gouden zetting van twee eeuwen later. Of een Franse art deco gesp in strikvorm met zwarte en groene geometrische motieven. Ik maak voor mijn klanten collecties sieraden en objecten, die, wanneer ze zouden willen verkopen, meer moeten opbrengen dan ze geïnvesteerd hebben.’
In 1964 opende haar vader een filiaal in Amsterdam. ‘Die witte wand in mijn winkel en de zwarte vitrine zijn reminiscenties aan het Rotterdamse pand.’ Na zeven jaar ging Inez Stodel zelfstandig door met alleen juwelen, objecten in glas en brons, en ook miniaturen. Sinds 2004 is dochter Leonore medefirmant. ‘Het is een klein pand, maar ik ben er tevreden mee en alles is zo te overzien.’
Een specialiteit van Inez Stodel vormen micromozaïeken. Kleine plaquettes met aan de antieken ontleende voorstellingen of topografische gezichten van Rome, in de late-18de eeuw en de eerste decennia van de 19de gemaakt uit minuscule stukjes glas in honderden kleurschakeringen, volgens een geheime Romeinse methode. ‘Ongelooflijk, die techniek. Veel ‘grand-touristen’ namen ze mee als souvenir. Ik had een Amsterdams gekeurd gouden doosje, waarvan het deksel bestaat uit micromozaïek, met als afbeelding een exotisch vogeltje, dat een bes van een takje wil plukken. Een enig en letterlijk uniek Amsterdams grand-toursouvenir. In dit vak hoor je veel klagen, maar ík vind het nog altijd zeer de moeite waard.’
